Πολυσυζητημένο μου 2012,
τώρα που τα βήματά σου πλησιάζουν την πόρτα μου σου γράφω ένα σημείωμα της τελευταίας ώρας, γιατί πέρα από τις καθημερινές ασκήσεις ψυχραιμίας που μου ροκανίζουν όλες τις στιγμές κι έπρεπε να σε ακούσω για να καταλάβω πως ήρθες, ξέρω πως εσύ είσαι αλλιώτικο. Για ένα ανεξήγητο λόγο νιώθω πως, εσύ, έχεις τσαγανό. Πως θα φοράς σκισμένο τζην και θα χτυπάς το χέρι στο τραπέζι κοιτώντας τους συνδαιτυμόνες ίσια στα μάτια.
Γι’ αυτό και δεν σου έγραψα μια επιστολή επίσημη κι ούτε την ταχυδρόμησα, όπως τις προηγούμενες φορές που ήμουν τυπική και συνεπής, τότε που οι χρονιές ξεπρόβαλαν γεμάτες υποσχέσεις σαν δούρειοι ίπποι. Βλέπεις, παρά τις περισπούδαστες οικονομοτεχνικές και κοινωνικές αναλύσεις και προβλέψεις μας, εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι, αγνοούμε τελικά το ποιος αποφασίζει και το πού εκχωρεί την υιοθεσία του κάθε νεογέννητου έτους, ποια αιτήματα του προικοδοτεί και ποια καταχωνιάζονται στα αραχνιασμένα αρχεία των ασύμφορων κι αφελών πόθων.
Εσύ, πάντως, μου δίνεις την αίσθηση, για να μη πω τη σιγουριά, πως έρχεσαι για να υιοθετήσεις και να προικοδοτήσεις. Να θεσμοθετήσεις ασύμφορους και αφελείς πόθους. Έτσι, έβαλα το σημείωμά μου μέσα σ’ ένα φακελάκι ευχής, ανοιχτό, που θα το βρεις, μπροστά σου, κρεμασμένο στο μισόκλειστο παραθυρόφυλλο της ελπίδας μου. Όπως θα διαβάσεις, ζόρικό μου 2012, το Μόνο που σου ζητώ είναι να μου φέρεις περισσότερους Ανθρώπους. Από αυτούς που θα σε ακολουθούν κοιτώντας σε ίσια στα μάτια. Σου επισυνάπτω και μια μικρή λίστα γιατί με τόσα που έχεις να κάνεις, ίσως μπερδευτείς.
Ανθρώπους Ήθους και όχι ύφους.
Ανθρώπους Ιδεολόγους και όχι ιδεοκάπηλους.
Ανθρώπους Οραματιστές και όχι ματαιόδοξους.
Ανθρώπους Δημιουργούς και όχι τυμβωρύχους.
Ανθρώπους Ειρηνοποιούς και όχι δημαγωγούς.
Ανθρώπους Γενναίους και όχι αδίστακτους.
Ανθρώπους Δοτικούς και όχι κερδοσκόπους.
Ανθρώπους Εραστές της ζωής και όχι ερωτύλους.
Ανθρώπους που Χαμογελούν με τα μάτια και Αγαπούν με την καρδιά.
Σε ασπάζομαι
και σε περιμένω ανυπόμονα
Χριστίνα
Γιώργος
Μαρία
Γιάννης
Ελένη
Δημήτρης
Κωνσταντίνος
Αργυρώ
Στέφανος
Κατερίνα
Αλέξανδρος
και τόσοι άλλοι…………………………………
τώρα που τα βήματά σου πλησιάζουν την πόρτα μου σου γράφω ένα σημείωμα της τελευταίας ώρας, γιατί πέρα από τις καθημερινές ασκήσεις ψυχραιμίας που μου ροκανίζουν όλες τις στιγμές κι έπρεπε να σε ακούσω για να καταλάβω πως ήρθες, ξέρω πως εσύ είσαι αλλιώτικο. Για ένα ανεξήγητο λόγο νιώθω πως, εσύ, έχεις τσαγανό. Πως θα φοράς σκισμένο τζην και θα χτυπάς το χέρι στο τραπέζι κοιτώντας τους συνδαιτυμόνες ίσια στα μάτια.
Γι’ αυτό και δεν σου έγραψα μια επιστολή επίσημη κι ούτε την ταχυδρόμησα, όπως τις προηγούμενες φορές που ήμουν τυπική και συνεπής, τότε που οι χρονιές ξεπρόβαλαν γεμάτες υποσχέσεις σαν δούρειοι ίπποι. Βλέπεις, παρά τις περισπούδαστες οικονομοτεχνικές και κοινωνικές αναλύσεις και προβλέψεις μας, εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι, αγνοούμε τελικά το ποιος αποφασίζει και το πού εκχωρεί την υιοθεσία του κάθε νεογέννητου έτους, ποια αιτήματα του προικοδοτεί και ποια καταχωνιάζονται στα αραχνιασμένα αρχεία των ασύμφορων κι αφελών πόθων.
Εσύ, πάντως, μου δίνεις την αίσθηση, για να μη πω τη σιγουριά, πως έρχεσαι για να υιοθετήσεις και να προικοδοτήσεις. Να θεσμοθετήσεις ασύμφορους και αφελείς πόθους. Έτσι, έβαλα το σημείωμά μου μέσα σ’ ένα φακελάκι ευχής, ανοιχτό, που θα το βρεις, μπροστά σου, κρεμασμένο στο μισόκλειστο παραθυρόφυλλο της ελπίδας μου. Όπως θα διαβάσεις, ζόρικό μου 2012, το Μόνο που σου ζητώ είναι να μου φέρεις περισσότερους Ανθρώπους. Από αυτούς που θα σε ακολουθούν κοιτώντας σε ίσια στα μάτια. Σου επισυνάπτω και μια μικρή λίστα γιατί με τόσα που έχεις να κάνεις, ίσως μπερδευτείς.
Ανθρώπους Ήθους και όχι ύφους.
Ανθρώπους Ιδεολόγους και όχι ιδεοκάπηλους.
Ανθρώπους Οραματιστές και όχι ματαιόδοξους.
Ανθρώπους Δημιουργούς και όχι τυμβωρύχους.
Ανθρώπους Ειρηνοποιούς και όχι δημαγωγούς.
Ανθρώπους Γενναίους και όχι αδίστακτους.
Ανθρώπους Δοτικούς και όχι κερδοσκόπους.
Ανθρώπους Εραστές της ζωής και όχι ερωτύλους.
Ανθρώπους που Χαμογελούν με τα μάτια και Αγαπούν με την καρδιά.
Σε ασπάζομαι
και σε περιμένω ανυπόμονα
Χριστίνα
Γιώργος
Μαρία
Γιάννης
Ελένη
Δημήτρης
Κωνσταντίνος
Αργυρώ
Στέφανος
Κατερίνα
Αλέξανδρος
και τόσοι άλλοι…………………………………
Το καλύτερο που διάβασα!!! Καλή χρονιά Χριστίνα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ, Τόνια μου! Κι επειδή ο χρόνος είναι ανθρώπινη εφεύρεση και διαχείριση, Καλή Χρονιά με Ανθρώπους γύρω μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή