Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

"Κραυγές Ζώσες", σχόλια και σχολιασμοί από τον Γιάννη Σκληβανιώτη

Χριστίνα, οι ζώσες κραυγές σου, επιχειρούν και πετυχαίνουν, να αποσπάσουν από του «ήμουν» και του «είμαι» το διαρκώς μεταβαλλόμενο, τις γραφές της γήινης ύλης των αδιάστατων στιγμών. Αυτό το διαρκές της ποίησης ταξίδι στους τόπους των αισθημάτων και των αισθήσεων. Στη χώρα της ουτοπίας, σ’ αυτήν της Άγιας Ακόλαστης τέχνης την κατοικία. Η γνώση του «είναι» σου, που δείχνουν τα ποιήματα σου ότι κατέχεις, ελευθερώνει την ομιλία της ύλης σου και της κριτικής σου το λόγο, από τις εξουσιαστικές καταστατικές συμβάσεις της ανήθικης ηθικής. Αξιοποιεί τη δωρεά τούτης της τέχνης της στριφνής που έτυχε να σ’ ακουμπήσει. Μη διστάζεις στη σκάλα την ατέλειωτη τ’ ανέβασμα συνέχεια να προσπαθείς, να συνεχίσεις.


Μέσα στα τόσα απόνερα των γλυκερών στίχων που μας κατακλύζουν, τα ποιήματά σου, είναι μια νησίδα γραμμένη από πένα βουτηγμένη στο μελάνι της καρδιάς, της γνώσης και της περίσκεψης. Μια σπάνια έκπληξη καλή μου Χριστίνα.

Γιάννης Σκληβανιώτης
Ποιητής